Biraz Beyaz, Azıcık Kırmızı Eşittir Pembe…
“Umudun rengi var mıdır” diye sorsalar sanırım “pembe” cevabını veririm. Beyazın saflığına kırmızının tutku ve keskinliğini eklersek pembe bi’ düşümüz, umudumuz olabilir.
Neler yapılmazki pembe ile; hayal kurulabilir, rüya görülebilir,tekneye çok güzel bi’ çiçek kondurulabilir… Tekneye çiçek yapmak da yürek işidir tabii, su üzerine pembe hayali resmetmek. Az öd koyarsan çiçeğin açmaz, çok öd eklersen de pembe rengin suyun dibine çöker de pembe çiçeğin açmadan suya gömülür..
İşte bugün suyun dibini boylamış pembe ile hemhal oldum. Sudan korkan bünyem ile tekne derinliğine dalarmışçasına daldım derinlere, kendim sordum pembeme kendim cevapladım..
+Senin bi’ adında şeker, şekersin sen pembe! Peki nasıl oluyor da böyle acıtabiliyorsun?
_ Beni acıtan sensin, ödümü fazla kaçırmış olmalısın ebrucucum !
+Haklısın acı pembem, haklısın. Herkes ne ederse kendi eder, kendine eder… Kocaman çiçek yapmak için damlattığım ödler, seni açmadan soldurdu, beni solduğunda acıttı..
Tam da bu sırada mazimin hoş sesi bize eşlik etti “iki yabancı, birlikte ama yalnız” bak dedim pembeme, bu şarkı bizim için birlikteyiz ama yalnızız, sen pembe ben renklerini yitirmiş gökkuşağı.. Hem benim renklerimdensin hem ayrısın..
Suyun dibini boylamış olduğu halde gülümsedi pembem, gülümsemesiyle gülücüğüm oldu..
Ve pembeye boyandı yer, gök,ruh,beden… “Nerde olursan ol, hissedildiğin yeresin” pembem dedim ve sudan çıkarıp kağıtta, mısralarda okudum pembemi…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder